پیشینه عفونتهای بورخولدریایی در ایران

هدف: اولین گزارش عفونتهای بورخولدریائی در ایران در حدود بیش از چهل سال پیش نشان می داد که عفونت هایی با عامل بورخولدریا به صورت محدود و صرفا در جمعیت های حیوانی گزارش می شدند. اما به دنبال اعلام موارد انسانی در سالهای اخیرا در ایران، به نظر می رسد که توجه کافی به این گونه از عفونتها در کشورمان صورت نگرفته و در تشخیص های بالینی و آزمایشگاهی جز موارد خاص مد نظر قرار نمی گیرند. هدف از طراحی این بررسی، اعلام وضعیت موجود عفونت بورخولدریایی در ایران به جهت اهمیت دهی در سیستم های بالینی و تشخیصی می باشد. روش بررسی: این مقاله، یک بررسی مروری است که پس از جستجو در بانک های اطلاعاتی isi, scopus medline , ncbi, cdc, who استفاده شده و تا زمان ارسال برای چاپ، به روز شده است. همچنین برای جمع آوری گزارشات و مقالات مربوط به سال های گذشته، از کتاب های قدیمی، کتابچه های خلاصه مقالات کنگره ها و همایش های مربوطه داخلی و خارجی استفاده شده  است. یافته ها: پیشینه عفونت های بورخولدریایی در ایران به اولین گزارش رسمی جدا سازی عامل بیماری ملوئیدوزیس از اسب های انستیتو رازی در سال1970 و بعد از آن، یک مورد پنومونی انسانی در سال 1977 اعلام گردید. بعد از یک فاصله زمانی طولانی، جداسازی و تعیین هویت درحد ژنومواریته باکتری بورخولدریا سپاشیا کمپلکس از پنومونی مبتلایان به سیستیک فایبروزیس در سال 2004 انجام شد. موارد بیماری گلاندرز در نزد ببرهای ارسالی به باغ وحش تهران در سال 2011  گزارش گردید و در نهایت در سال 2012  یک مورد بیماری ملوئیدوزیس انسانی در نزد مسافری که به مدت دو هفته به منطقه بومی بیماریی سفر کرده بود، اعلام شد.  بحث و نتیجه گیری: با توجه به اعلام موارد جدید عفونت های بورخولدریایی در جوامع انسانی، در کشور ما معلوم نبودن جایگاه  باکتری های جنس بورخولدریا در عفونتهای رایج، مقاوم بودن برخی از عفونتهای بورخولدریایی به آنتی بیوتیک، عدم تشخیص این گونه عفونت ها در بالین و آزمایشگاه، موجه به نظر می رسد که محققان رشته های پزشکی و پیراپزشکی در زمینه شناسائی بالینی و آزمایشگاهی باکتریهای جنس بورخولدریا مطالعات بیشتری انجام داده، لذا جایگاه و اهمیت این دسته از باکتریها را در عفونتهای موجود مشخص نمایند.